Rainforest, no service, Cairns and extreem rafting - Reisverslag uit Noosa Heads, Australië van Mindy Greven - WaarBenJij.nu Rainforest, no service, Cairns and extreem rafting - Reisverslag uit Noosa Heads, Australië van Mindy Greven - WaarBenJij.nu

Rainforest, no service, Cairns and extreem rafting

Door: Mindy

Blijf op de hoogte en volg Mindy

26 November 2013 | Australië, Noosa Heads

Hello everybody!

Daar ben ik dan weer. Wat is er veel gebeurd in de afgelopen weken. Wat hebben anouk en ik veel gezien, vooral mogen bewonderen en mogen meemaken. Wat heb ik tot nu toe al genoten! Een ding is zeker, ik ben blij dat ik dit alles mag meemaken. Lucky me!

Ik wil jullie niet lastig vallen met mijn 'saaie' dagelijkse leven, dus bij deze wat hoogtepuntjes op een rij! Laten we beginnen bij het begin. Dit is eigenlijk ook mijn favoriet tot nu toe!

Cape tribulation.
Na 2 dagen in brisbane door te hebben gebracht zijn we naar Cairns gevlogen dit ligt in het noorden van de oost kust voor diegene die dit niet weten. Vanuit cairns hebben we een tour gedaan naar het regenwoud in cape tribulation. De heenreis naar het regenwoud toe was al een hele ervaring. Ik heb mijn ogen uitgekeken! Af en toe bijna een hartaanval doordat ik een auto op ons af zag komen en die voor mij aan de verkeerde kant van de weg reed haha. De eerste dag hebben we een tour gehad door het regenwoud, ik kan het gewoon niet beschrijven. Zo puur, zo groen, zo veel verschillende dingen in het regenwoud je kan er naar blijven kijken. Ook hebben we heel veel geluk gehad met het weer. De dagen in het regenwoud hebben we stralend zonnig weer gehad! Die middag zijn we op 'krokodillenjacht' geweest, helaas hebben we door het stralende weer geen krokodil gezien. Normaal komen de krokodillen naar de oppervlakte om op te warmen, maar door het warme weer was het water zo warm dat dit niet nodig was. Na dit 'avontuur' zijn we naar ons hostel gegaan midden in het rainforest. Hier hebben we 2 nachten geslapen, lekker rustig! Zonder telefoonbereik, daar ben ik inmiddels al aan gewent. Vaak vind ik mijn telefoon inmiddels erg irritant, terwijl in Nederland mijn hand er 24/7 aan vast zat geplakt. Hier maken heel veel nederlanders zich schuldig aan, kijk maar om je heen op je werk, een feestje en zelf tijdens het uit eten gaan. Ja hoor mensen ik ben aan het afkicken van mijn Iphone! Je sociale contacten onderhouden is belangrijk, maar je weet toch dat het goed zit met je echte vrienden en familie. Ook als je ze niet iedere dag what's appt. Je leeft in het hier en nu en niet in je telefoon! Maar goed de nachten in het regenwoud waren erg relaxt, allemaal dierengeluiden om je heen als je wakker wordt. Bijna op een slang gaan staan!! Spinnen gezien en nog andere vreemde beestjes! Verder heb ik de mooiste zonsopgang gezien op het strand van cape tribulation, ons prive strand(naja nu overdrijf ik, maar als er 10 mensen tegelijk waren was het veel!). Wat een rust heerlijk! We hebben een nachtwandeling gedaan door het regenwoud en zijn nog gaan snorkelen bij het great barrier reef! Ongelofelijk mooi! We hebben nemo gezien en een grote schildpad! En nog veel meer vissen en het koraal wow wat een kleuren en de zee was heel mooi helder. Omdat het zo mooi was moest ik de hele tijd lachen, door het lachen vulde mijn bril zich weer met water haha. 'S avonds hebben we sterren gekeken op het strand, ik heb nog nooit zoveel sterren bij elkaar gezien, heerlijk met het geluid van de golven op de achtergrond. Een groot paradijs..

Cairns.
Weer terug in Cairns vanuit het paradijs! Toen we terug kwamen uit het regenwoud was er een feestje aan de gang in de discotheek bij ons hostel. Het liefste ging ik naar bed, maar je kon echt niet slapen. Je trilde je bed uit door de muziek haha en ten tweede anouk en ik slapen als er een feestje aan de gang is? No way! Cairns was een groot feestje, het enige wat we daar hebben gedaan was aan de lagoon gelegen, gefeest (voor zover dat gaat op de verschrikkelijk muziek die ze in australische bars draaien) en een hoop leuke mensen ontmoet! De helft van de backpackers is Duits (deze groeperen een beetje samen), daarnaast heel veel mensen van de uk en zweden. Toch zijn we ook al veel dutchies tegen gekomen! In cairns zijn we ook nog gaan wakeboarden, dit was erg leuk! Maar de dag erna werd ik er aan herinnert dat ik al 5 weken niks meer aan sport had gedaan! Na een week was het wel goed geweest met Cairns en waren we echt toe aan iets nieuws. Zero privacy is trouwens erg wennen.. Vooral als je in een 10 dorm zit en er 14 hysterische en luidruchtige Ierse meiden door de kamer lopen. Mijn
voorkeur gaat toch uit naar mixed dorms, ja ik moet het toch toegeven. Jongens maken minder rotzooi dan meisjes..

PS: voor diegene die niet weten wat een lagoon is. Dat is een gratis zwembad in de stad! Doordat er veel (dodelijke) stingers zijn in de zee, mag je niet in de zee zwemmen.

Mission Beach.
Next stop; mission beach. Hier aangekomen gingen we naar ons hostel. Een heel knus, leuk, schoon en klein hostel. Juist wat we nodig hadden na Cairns! En er was een lief hondje genaamd giligan, niet te vergeten! Maar lucky je blijft de leukste en de liefste hoor! In mission beach zelf is niet veel te doen, er is een mooi strand en verder hebben we gerelaxt en een avond zijn we naar een locale bar geweest. Vanuit mission beach zijn we gaan raften op de tully river. Dit was een heel avontuur.. Klaar voor het verhaal? Komt ie dan he!

Anouk en ik kwamen op het briljante idee dat we heel erg graag wilde gaan raften, we hadden gekozen voor de normale rafting en niet voor de extreme. Vooraf kregen we wat informatie dat als het mis ging ( dat je in het water beland) je zo snel mogelijk het touw moest vast grijpen, als dit niet lukt aan de boot moet vasthouden en je voeten omhoog moet houden. Vanwege alle rotsen onderwater, je wilt niet achter een rots blijven hangen! De rivier genaamd de tully heeft over het algemeen een moeilijkheidsgraad van 3-4, sommige plekken 4-5. Ik zal even uitleggen dat je op een rivier van level 6 niet kunt raften en level 1 gewoon een klein strominkje is. Na alle instructies, gingen we er vandoor (ingepakt met een reddingsvest en helm). Een boot met 6 meiden en een vrouwelijke raftingguide Laura. Je gaat met een hele grote groep van 10 rafts, je moet op elkaar wachten voor als er wat mis gaat. Het eerste 'gevaarlijke stuk ' (de kans dat je boot daar flipt is groot en je wilt niet omkiepen, want de rapid is daar level 4-5) ging gewoon perfect maar toen kwamen we bij het tweede spannende stuk vast te zitten en moesten we allemaal naar rechts leunen om de boot weg te krijgen. Toen vielen we om met de raft. Bedenk even dat er heel veel stroming is en rotsen, ook staat het water nog niet hoog want het regenseizoen is nog niet begonnen. Ik kon geen touw vast grijpen, want ik zat aan de verkeerde kant van de boot. Onze gids was wel aan land gekomen samen met anouk en 2 andere meisjes. Ik ging er dus vandoor met de omgedraaide raft en 2 andere meiden. Braaf mijn voetjes omhoog gehouden en aan de raft vast aan het houden, ondertussen het nodige water opgeslokt en tegen heel wat rotsen aan gebotst. Op een gegeven moment zat de raft vast en ik werd de hele tijd met mijn lichaam tegen de rotsen geduwd door het water. Ik kon niet meer vasthouden dus toen liet ik los. Daar ging ik dan echt, ik dacht dit was het, om eerlijk te zijn ben ik nog nooit zo bang geweest in mijn hele leven. Zelfs niet op de Eiffeltoren! Toen zag ik een andere raft (die hoorde niet bij ons, maar die waren aan het oefenen voor wk), zij gooide een touw en ik ben er als een gek heen gezwommen door de stroming heen. Die andere 2 meisjes zijn er ook goed van af gekomen! Achteraf stond er dus geen boot van ons om ons eigenlijk te redden en heb ik veel geluk gehad dat die meiden er stonden. Achteraf kreeg ik te horen dat als je raft op die rapid flipt, je er met minimaal gebroken botten uit komt. Wij hebben dus heel veel geluk gehad. Desondanks vond ik raften fantastisch! De omgeving was ook heel mooi. Ondanks dat ik hierna bond en blauw was en mijn enkel en knie flinke klappen hadden gehad, was het het waard! Ik leef nog, kan ook van een stoepje vallen en mijn nek breken!

Na de schrik bekomen te zijn, zijn we verder gegaan naar magnetic
Island! Alles gaat hier trouwens op een tempo.. Naja geen tempo eigenlijk. Inmiddels zijn we gewent aan het relaxte leven, we hebben dan ook een hele dag nodig om onze volgende stapjes te plannen haha. Dit waren mijn eerste twee weken..

To be continued..

  • 26 November 2013 - 19:15

    Tiny:

    Toch zou ik niet meer gaan raften.........groetjes, je toch wel bezorgde moeder. Schrijf maar lekker alles op meid, dan kunnen we allemaal meegenieten!

Tags: anoukfinkers

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mindy

Lieve familie en vrienden, Bij deze mijn waarbenjij.nu zodat jullie een beetje kunnen volgen wat ik de komende vier maanden uitspook in australie en nieuw zeeland! Liefs, Mindy

Actief sinds 18 Okt. 2013
Verslag gelezen: 154
Totaal aantal bezoekers 3585

Voorgaande reizen:

18 Oktober 2013 - 14 Januari 2014

Living the dream

18 Oktober 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: